Modlitwy św. Franciszka
- Pieśń słoneczna albo pochwała stworzeń
- Modlitwy pochwalne
- Pozdrowienie cnót
- Zachęta do uwielbienia Boga
- Wykład Ojcze Nasz
- Pozdrowienie Błogosławionej Maryi Dziewicy
- Modlitwa przed Krzyżem
- Oficjum o Męce Pańskiej
- Kartka dla brata Leona
Modlitwy do św. Franciszka
Litania
ZACHĘTA DO UWIELBIENIA BOGA
O czasie powstania zachęty nie można nic pewnego powiedzieć. Jest jednak w pieśni pewien wskaźnik: Kilka wersetów psalmów Franciszek cytuje z psałterza rzymskiego, a wiemy, że do modlitwy liturgicznej braci wprowadził tekst psałterza galikańskiego dopiero w Regule zatwierdzonej. Wynikałoby stąd, że pieśń napisana była przed 1223 r. Dolnej granicy nie da się ustalić. Utwór pod względem treści i kompozycji najbardziej zbliżony do Modlitw pochwalnych odmawianych przy wszystkich Godzinach otrzymał tytuł od Essera.Pieśń należy do utworów, których Franciszek jest autorem, lecz nie tekstu, tylko kompozycji poszczególnych wersetów z Pisma św. oraz liturgicznych. Jest wyrazem ducha modlitwy Świętego, jego łączności ze stworzeniami. Wyczuwa się w niej tę przedziwną więź z całym stworzeniem, która w pełni ujawniła się w Pieśni Słonecznej.
1 Bójcie się Pana i cześć Mu oddajcie. (Ap 14, 7)
2 Godzien jest Pan otrzymać sławę i cześć. (por. Ap 4, 11)
3 Wszyscy, którzy boicie się Pana, chwalcie Go. (por. Ps 21, 24)
4 Bądź pozdrowiona, Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą. (por. Łk 1, 28)
5 Chwalcie Go niebo i ziemia. (por. Ps 68, 35)
6 Chwalcie, wszystkie rzeki, Pana. (por. Dn 3, 78)
7 Błogosławcie, synowie Boży, Pana. (por. Dn 3, 82)
8 Oto dzień, który Pan uczynił; radujmy się w nim i weselmy. (por. Ps 117, 24) Alleluja, alleluja, alleluja! Król Izraela! (J 12, 13)
9 Wszelki duch niech chwali Pana. (Ps 150, 6)
10 Chwalcie Pana, bo jest dobry; (por. Ps 146, 1) wszyscy, którzy to czytacie, błogosławcie Pana. (Ps 102, 21)
11 Wszystkie stworzenia, błogosławcie Pana. (por. Ps 102,22)
12 Wszystkie ptaki powietrzne chwalcie Pana. (por. Ps 148, 7. 10; Dn 3, 80)
13 Wszyscy słudzy, chwalcie Pana. (por. Ps 112, 1)
14 Młodzieńcy i panny, chwalcie Pana. (por. Ps 148, 12)
15 Godzien jest Baranek, który został zabity, odebrać sławę, chwałę i cześć. (por. Ap 5, 12)
16 Błogosławiona niech będzie święta Trójca i nierozdzielna Jedność.
17 Święty Michale Archaniele, broń nas w walce.
Bazylika jest pierwszą świątynią kultu i chwały św. Franciszka na ziemi. Wraz z przyległym do niej Świętym Konwentem została ogłoszona głową i matką całego zakonu Minorytów (Grzegorz IX, 22 IV 1230). Opiekują się nią Bracia Mniejsi Konwentualni, którzy przez wzgląd na cześć powszechną i czysty geniusz Świętego zatroszczyli się również o wygląd zewnętrzny całego monumentalnego zespołu, przyozdabiając go cennymi dziełami wszystkich odradzających się sztuk włoskich.
Do Bazyliki Świętego Franciszka wchodzi się przez niższy z dwóch kościołów. Wejście prowadzi z placu dolnego. Nad pięknie ozdobionymi drzwiami widnieje napis: „Odpust zupełny codziennie na zawsze”, który nadaje powagi i świętości temu miejscu. Przechodząc przez kaplicę św. Sebastiana, św. Katarzyny, św. Marcina, Niepokalanego Poczęcia, św. Marii Magdaleny, św. Antoniego i św. Stefana, podziwiamy przepiękne, malowane na ścianach, freski przedstawiające żywoty świętych. Mieszczą się tu dzieła wybitnych architektów i malarzy m.in. Gubbio, Bologna, Bartolo, San Francisco, Martini, Bonino, Giotto, Sermei.
Następnie schodami w dół dochodzi się do grobu Świętego Franciszka. Bardzo prosty wystrój pomieszczenia sprzyja refleksji i modlitwie. Ciało świętego znajduje się w sarkofagu pod kamienną przykrywą. Po zwiedzeniu krypty docieramy schodami do transeptu, zdobionego freskami ucznia Giotta oraz samego artysty. Sklepienie przedstawia sceny, mające na celu unaocznić wartości, którymi kierował się Święty – czystość, ubóstwo, posłuszeństwo.
Kościół górny zbudowany został z białego kamienia w stylu gotyckim. Jego wnętrze zdobi wspaniały portal oraz cykl fresków w 28 obrazach przedstawiających życie Świętego Franciszka. Autorem jest Giotto, który obrazami rozsławił to miejsce na cały świat. Warto wejść również na teren zakonu, aby zobaczyć refektarz (wielki portyk), salę Kapituły i salę Papieską. Najbardziej okazale bryłę katedry widać zza trawnika, na którym widnieje gołąbek i napis PAX (pokój). Oczom naszym ukaże się w całej okazałości 54-metrowa wieża na planie kwadratu, będąca dzwonnicą.