Modlitwy św. Franciszka
- Pieśń słoneczna albo pochwała stworzeń
- Modlitwy pochwalne
- Pozdrowienie cnót
- Zachęta do uwielbienia Boga
- Wykład Ojcze Nasz
- Pozdrowienie Błogosławionej Maryi Dziewicy
- Modlitwa przed Krzyżem
- Oficjum o Męce Pańskiej
- Kartka dla brata Leona
Modlitwy do św. Franciszka
Litania
POZDROWIENIE CNÓT
Autorem tej pieśni pochwalnej na cześć cnót jest na pewno św. Franciszek, gdyż Tomasz z Celano podaje w drugim życiorysie Świętego: „Pisze on w swej pieśni ułożonej na cześć cnót: Bądź pozdrowiona, Królowo Mądrości, niech Pan Cię zachowa razem z Twą siostrą świętą, czystą Prostotą”. Za autentycznością pieśni przemawiają także wewnętrzne dowody. Mianowanie cnót siostrami i paniami jest typowe dla św. Franciszka.Nie da się ustalić czasu powstania pieśni. Utwór ma charakter poetycki. Żywa wyobraźnia Franciszka uosabia cnoty. Owe „panie” (dominae) zbliżają rycerskiego Franciszka do Pana (Dominus) Jezusa Chrystusa. One są zawsze z Nim złączone. Jemu służy ten, kto się poświęca na służbę cnót. Dlatego pochwały cnót można zrozumieć tylko w całokształcie franciszkańskiego naśladowania Chrystusa.
1 Bądź pozdrowiona, Królowo Mądrości, Pan niech cię strzeże z twą siostrą, świętą, czystą Prostotą.
2 Pani święte Ubóstwo, Pan niech cię strzeże z twą siostrą, świętą Pokorą.
3 Pani święta Miłości, Pan niech cię strzeże z twą siostrą, świętym Posłuszeństwem.
4 Wszystkie najświętsze cnoty, niech was strzeże Pan, od którego się wywodzicie i pochodzicie.
5 Nie ma w ogóle na całym świecie żadnego człowieka, który mógłby jedną z was posiadać, jeśli wcześniej nie umarłby.
6 Kto jedną posiada, a innym nie uchybia, posiada wszystkie.
7 I kto jednej uchybia, żadnej nie posiada i wszystkim uchybia. (por. Jk 2, 10)
8 I każda zawstydza wady i grzechy.
9 Święta Mądrość zawstydza szatana i całą jego przewrotność.
10 Czysta i święta Prostota zawstydza całą mądrość tego świata (por. 1Kor 2, 6) i mądrość ciała.
11 Święte Ubóstwo zawstydza pychę i skąpstwo, i troski tego świata.
12 Święta Pokora zawstydza pychę i wszystkich ludzi, którzy są ze świata, podobnie i wszystko co jest ze świata.
13 Święta Miłość zawstydza wszystkie pokusy diabelskie i cielesne, i wszelką bojaźń cielesną.
14 Święte Posłuszeństwo zawstydza wszelkie ludzkie i cielesne pożądania,
15 i utrzymuje ciało w umartwieniu, aby było posłuszne duchowi i aby słuchało swego brata,
16 i czyni człowieka poddanym i uległym wszystkim ludziom,
17 i nie tylko samym ludziom, lecz także dzikim i okrutnym zwierzętom,
18 aby mogły z nim czynić, co zechcą, na ile im Pan z wysoka pozwoli. (por. J 19, 11)
Bazylika św. Franciszka w Asyżu Bazylika jest pierwszą świątynią kultu i chwały św. Franciszka na ziemi. Wraz z przyległym do niej Świętym Konwentem została ogłoszona głową i matką całego zakonu Minorytów (Grzegorz IX, 22 IV 1230). Opiekują się nią Bracia Mniejsi Konwentualni, którzy przez wzgląd na cześć powszechną i czysty geniusz Świętego zatroszczyli się również o wygląd zewnętrzny całego monumentalnego zespołu, przyozdabiając go cennymi dziełami wszystkich odradzających się sztuk włoskich.
Do Bazyliki Świętego Franciszka wchodzi się przez niższy z dwóch kościołów. Wejście prowadzi z placu dolnego. Nad pięknie ozdobionymi drzwiami widnieje napis: „Odpust zupełny codziennie na zawsze”, który nadaje powagi i świętości temu miejscu. Przechodząc przez kaplicę św. Sebastiana, św. Katarzyny, św. Marcina, Niepokalanego Poczęcia, św. Marii Magdaleny, św. Antoniego i św. Stefana, podziwiamy przepiękne, malowane na ścianach, freski przedstawiające żywoty świętych. Mieszczą się tu dzieła wybitnych architektów i malarzy m.in. Gubbio, Bologna, Bartolo, San Francisco, Martini, Bonino, Giotto, Sermei.
Następnie schodami w dół dochodzi się do grobu Świętego Franciszka. Bardzo prosty wystrój pomieszczenia sprzyja refleksji i modlitwie. Ciało świętego znajduje się w sarkofagu pod kamienną przykrywą. Po zwiedzeniu krypty docieramy schodami do transeptu, zdobionego freskami ucznia Giotta oraz samego artysty. Sklepienie przedstawia sceny, mające na celu unaocznić wartości, którymi kierował się Święty – czystość, ubóstwo, posłuszeństwo.
Kościół górny zbudowany został z białego kamienia w stylu gotyckim. Jego wnętrze zdobi wspaniały portal oraz cykl fresków w 28 obrazach przedstawiających życie Świętego Franciszka. Autorem jest Giotto, który obrazami rozsławił to miejsce na cały świat. Warto wejść również na teren zakonu, aby zobaczyć refektarz (wielki portyk), salę Kapituły i salę Papieską. Najbardziej okazale bryłę katedry widać zza trawnika, na którym widnieje gołąbek i napis PAX (pokój). Oczom naszym ukaże się w całej okazałości 54-metrowa wieża na planie kwadratu, będąca dzwonnicą.
